دوازدهمین سالگرد یادبود آنهایی که قربانی پیش داوری ونفرتِ ترنس فوبیک شدند و می‌شوند،جالب اینجاست که این جنایات توسط افرادی که بر طبل بیماری و انحراف ترنسها میکوبند و خود را اکثریت و طلبکار ِمطلق میدانند رخ میدهد و با چنین تفکرات مشمئز کننده‌ای و با هدفهای بیمارگونه و واپسگرایانه به خود اجازه‌ی هر وحشی‌گری را میدهند.
کاش دنیا جای آرامتر و سالمتری برای بودن و زندگی کردن میبود.اما آیا سکوت همیشه راه مناسبی در مقابل ظلم هست؟
۳ نظر:
سلام مونا جان... میبخشی خبرت نکردم از تغییر آدرس. راستش فکر میکردم میدونی کجام.
ایمیلت هم انگار بلاک ه.. آره؟
تسلیت میگم این روز رو
به همه ی همو، ترسنس و بای فوبیاها
باید برای خودشون متاسف باشن
اون ها از سکوت ما سوءاستفاده کردن...
یوسف
ارسال یک نظر